روزهای مادرانه

همیشه وقتی وبلاگ روز های مادرانه رو می خوندم احساس خیلی عجیبی داشتم. احساس یه من، منتهی تو یه شرایط دیگه. به تعبیر ساده تر احساس می کردم روز های مادرانه منم. منی در آینده.
قلم قوی نویسنده ی وبلاگ خیلی ها رو به خودش جذب می کنه به خاطر همین فکر کردم این احساس رو همه ی خواننده های وبلاگ دارن . خودشون رو در قالب کلمات او میذارن.
اما یه مدت که گذشت چند نفری به من گفتند که نوشته هایم حس نوشته های او را دارد. اوایل باور نمی کردم اما کم کم باورم شد. شاید چند سالی دیگر من، منی شوم در روز های مادرانه