چک آپ
وقتی میخوام از خونه یا شرکت بیام بیرون کیفمو چک میکنم که خدای نکرده چیزی جا نزارم و کارم لنگ بمونه.
کیف پول، گوشی، دوربین، هارد، فلش، ظرف غذا (خالی یا پر) و... چیزایی هستن که همیشه تو کیفم دارم.وقتی تو تاکسی میشینم یا وقتی میخوام ازش پیاده شم باز کیفمو چک میکنم که گوشی یا کیف پول یا دوربینم که در طول مسیر بیشتر از بقیه از کیفم بیرون میارم حتما سر جاش باشه. اگه تو ایستگاه اتوبوس نشسته باشم که اتوبوس بیاد وقتی میخوام از صندلی بلند شم بازم یه دور وسایلم رو چک میکنم. همین طور ایستگاه مترو...این کار رو تو خود مترو و اتوبوس و هرجای دیگه انجام میدم. هر چند وقت یه بار وسایل با ارزشم رو چک میکنم. اونی که اگه گم بشه خسارت زیادی بهم وارد میشه. اونی که اگه گم بشه کارم حسابی لنگ میمونه... همین باعث شده من حواسِ پرت کمتر چیزی رو گم کنم (شکر خدا)
دارم فکر میکنم بد نیست چند وقت یه بار خودمونو چک کنیم. مبادا چیز با ارزشی رو جایی جا گذاشته باشیم.
چیزایی مثل صداقت، ادب، حیا، پاکی، نجابت، طهارت، ...
چک کنیم ببینیم سر جاشون هستن؟ اگه خدای نکرده یکیشون گم شده، ببینیم کجا جاش گذاشتیم... برگردیم و پیداش کنیم. همون طور که دنبال چیزای گرون قیمتمون میگردیم. همون طور که برای چیزای با ارزش دنیایی خودمون رو به آب و آتیش میزنیم. اگه بی مبالاتی کنیم و به گم کردن و از دست دادن عادت کنیم یه وقتی میاد که دیگه هیچ چیز خوبی برامون نمیمونه...
گاهی وقتها لازمه به خودمون تلنگر بزنیم تا مبادا از راهمون خارج بشیم.همه مون این تلنگر ها رو لازم داریم.